ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಕಂಡಾಗ
ಗತಿಸಿದ ವೈಭವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ
ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಬಿಕೋ ಎನ್ನುವ ತರಗತಿಗಳು
ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗೋಡೆಗಳು
ಸುಭಾಷಿತಗಳು, ಚಾರ್ಟುಗಳು
ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗಾಗಿ ಕಾದು ನಿಂತ ರಂಗಭೂಮಿಗಳಂತೆ
ಮಕ್ಕಳ ಮಾತು ಕೇಳದೆ ಮೂಕವಾಗಿವೆ.
ಮಿನುಗು ತಾರೆಗಳಿಲ್ಲದ
ಕತ್ತಲ ರಾತ್ರಿಗಳು ಈ ಕಪ್ಪು ಹಲಗೆಗಳು!
ಪೈಪೋಟಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ
ರಂಗು ರಂಗಿನ ಕಾಗದದ ತೋರಣಗಳು
ಕಿತ್ತು, ಹರಿದು, ಕಳೆಗುಂದಿ
ತೂಗಾಡುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯಗಳು!
ಗುಟುಕು ನೀರು ಕುಡಿಯಲು
ತನ್ನ ಬಳಿ ಯಾರೂ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು
ಒಂದೊಂದೇ ತೊಟ್ಟು ಕಣ್ಣೀರಿಡುತ್ತಿದೆ
ಕೊಳಾಯಿ.
ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳು
ತನ್ನ ಹೂಗಳನ್ನು ನೋಡುತಿಲ್ಲವೆಂದು
ಬಾಡಿಹೋಗಿದೆ ಪುಟ್ಟ ಸಸಿ!
"ಸೈಲೆನ್ಸ್! ಸೈಲೆನ್ಸ್! ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದವರೇ
ಈಗ ಈ ಭೀಕರ ನಿಶ್ಯಬ್ದವನ್ನು
ಸಹಿಸಲಾಗಿದ್ದಾರೆ.
[ತೆಲುಗು ಕವಿತೆಯೊಂದರ ಆಧಾರ]
